Υποσημείωση
Πράγματι, αν πιστέψουμε τους Παπικούς θα πρέπη ή να παραδεχθούμε ότι όλοι οι Πάπαι ήσαν άγιοι και φωτίζονται λόγω αγιότητος, ή να παραδεχθούμε ότι ο Θεός μιλάει με το στόμα τους με έναν τρόπο μηχανικό, όπως μίλησε με το στόμα της όνου του Βαλαάμ.
Η πρώτη υπόθεσις απορρίπτεται όταν εξετασθή ο βίος και η πολιτεία των περισσοτέρων Παπών που πέρασαν από τον θρόνο της Ρώμης.
Η δεύτερη υπόθεσις σημαίνει ότι το μέν στόμα του αμαρτωλού Πάπα κινούμενο από τον Θεό δογματίζει ορθώς, ο ίδιος όμως δεν νοιώθει τις αλήθειες τις οποίες προφέρει στό στόμα του.
Είναι βασική αλήθεια του Χριστιανισμού ότι ο Θεός δεν έρχεται σε κοινωνία με την αμαρτία, δεν κατοικεί σε καρδιές ακάθαρτες και δεν φωτίζει υπερήφανες διάνοιες.
Η αμαρτία είναι ακριβώς η έλλειψις του φωτός, το σκότος, η κατάστασις των ανθρώπων που θεληματικά μένουν στό σκοτάδι, διότι “μισούν το φώς και ουκ έρχονται πρός το φώς”. Θα μπορούσε βέβαια ο Θεός να τους εξαναγκάση να έλθουν πρός το φώς, θα μπορούσε να τους κάνη αγίους διά της βίας, αλλά η αγάπη του πρός τα λογικά πλάσματά του δεν τον αφήνει να ασεβήση πρός την ελευθερία την οποία ο ίδιος τους εχάρισε. Κάτι τέτοιο θα ήταν αναίρεσις του ίδιου του εαυτού του.
Ισοδυναμεί λοιπόν με βλασφημία να παραδεχθούμε ότι ο Θεός θα εφώτιζε διά της βίας τους αμαρτωλούς Πάπες. Εάν είχε δώσει την υπόσχεσι ο Θεός ότι οι Πάπαι θα ορθοτομούν οπωσδήποτε τον λόγο του, οποιοδήποτε και αν είναι, αυτό θα εσήμαινε ότι θα μιλούσε με το στόμα τους όπως εμίλησε κάποτε με το στόμα της όνου του Βαλαάμ. Όμως, όπως η όνος δεν είχε συναίσθησι των λόγων που έλεγε το στόμα της, έτσι και ο αμαρτωλός Πάπας δεν θα είχε συναίσθησι των αληθειών τάς οποίας θα επρόφερε.
Μπορείτε να δώσετε σ’ έναν άθεο να διαβάση ολόκληρη την Αγία Γραφή. Ο άθεος αυτός μπορεί να είναι δεινός φιλόλογος και “θεολόγος” με δίπλωμα. Θα νοιώση άρα γε τίποτε απ’ όσα θα διαβάση; Δώστε σ’ έναν φιλάργυρο να διαβάση την παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, ή σ’ έναν άδικο να διαβάση τους μακαρισμούς και παρακολουθείστε μετά να δήτε αν θα έχουν νοιώσει τίποτε απ’ όσα διάβασαν. Το ίδιο θα καταλάβη και ένας αμαρτωλός, υπερήφανος και καιροσκόπος, ίσως δε και άθεος Πάπας, όσα θα βάλη στό στόμα του ο Θεός.
Έτσι όμως υποσχέθηκε ο Χριστός ότι θα οδηγή την Εκκλησία του εις πάσαν την αλήθειαν; Το πιστεύουν αυτό οι Καθολικοί; Όσοι πάντως δεν είναι φανατισμένοι, άς προσέξουν πόσο μια τέτοια νοοτροπία είναι ξένη πρός την Εκκλησία του Χριστού, ξένη πρός την σκέψιν και πράξι των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας της Ρώμης.
Άς ιδούν πώς γενικεύουν κάτι που τόσο λίγες φορές απεφάσισε να κάνη ο Θεός, στους στερημένους από το Πνεύμα το Άγιο αιώνες της Παλαιάς Διαθήκης. Αν τα δούν αυτά ίσως πιά να μη χρειασθή να ανατρέξουν στην Αγία Γραφή για να βρούν εκεί την καταδίκη κάθε τέτοιου αλαθήτου και κάθε Παπισμού.